بنام حضرت دوست
درود بی پایان
دوستان گلم فکر کنم قبل عید بود با چندتا از دوستان با دوذستگاه شاسی رفتیم کویر عروسان یه صحنه برای بنده اتفاق افتاد
که عکساش تازه بدستم رسیده ببینید
دوستان 27 ساعت موندیم توی باطلاق ماشین هرچی تکون خورد بیشتر رفت توباطلاق وبالاخره با کمک یکدستگاه تراکتور وجک هایلیفت که این جک از تراکتور هم کاراییش بیشتر بود یعنی اگه نبود نمی تونستیم در بیاریم ذر اوردیم و شبانه راه افتادیم خیلی خیلی خوشگذشت ودنیایی تجربه شد برام
به این چندتا نکته مهم خیلی توجه کنید:
1اولین لحظه ایکه ماشین فرورفت تحت هیچ شرایطی ماشین رو عقب وجلو نکنید
2 پیاده شده محیط وماشین رو بررسی کنید
3اگر جمع هستید با هم مشورت کنید وبه جمع بندی برسید وباهم برای تصمیمتون تلاش کنید
4اگر در ماسه بادی فرورفتین زیر ماشین ولاستیک هارو کاملا خالی کنید بعد براحتی در مییاداگر قبلش به ماشین گاز هرز نداده باشین
5اگر در باطلاق گیر کردین سعی کنید از مسیر رفت به عقب برگردونید یعنی ادامه مسیر ندهید
6اگر ماشین تا شاسی به گل نشست حتما زیر ماشین رو ولاستیک هاروکاملا خالی کنید
7این خیلی مهم:برای در اوردن ماشین عجله نکنید
8هر چندتا ماشین هستید3تا4تا همه رو ببندید به ماشینتونبرای در اوردن چون اگه با یه ماشین نتونید در بیارید ماشینتون در اثر گاز دادن دوباره تاشاسی نشست میکنه وتمام کاهارو مجددا باید انجام بدین ضمنا اگر ماشین کمک دهنده خودش در اثر فشارگیرنکنه
9:ارامش وخونسردیتون خیلی کارسازومهمه
انشا....هیچوقت گیرنکنید بدرود
گزندچال
بنام حضرت دوست
درودوعرض ادب
5شنبه یکم خرداد با 4دستگاه ماشین شاسی شالو کلاه کردیم بسمت شهسوار ودوهزار واز دوهزارهم بسمت فلک ده ودوراهی فلک ده رو بسمت چپ ادامه دادیم حدود25کیلومتربسمت گزندچال بهشت روی زمین البته بدلیل نامساعد بودن جوی نتونستیم ادامه بدیم وبه گزندچال برسیم تومسیر چادر زدیم ومشغول لذت بردن از طبیعت شدیم
کلااین دو روز رو توی مه بودیم گاهی بارون بود گاهی هم صاف میشدو اسمان پر از ستاره .کل ساعات شبانه روز رو پرنده ها اواز میخوندند ومه وبارون لطافت خاصی به فضا داده بود وزیبایی اواز پرنده ها رو صد چندان کرده بود نزدیک صبح پرنده ای اواز کو کو سردادوپشت بنده ان پرنده دیگری یه اواز غمگینی میخوند که موبه تنم سیخ وای می ایستاد که قابل توصیف نیست .
عکسارو ببینید
انشاا...لذت برده باشین
دوستان موقع رفتن بالا 3تا پاترول که بچه همون محل هم بودن اتراق کرده بودن زنجیر بسته بوددن تا مسیر رو تا انتها برن
راهنمایی کردن مارو ما رفتیم اونا هم بعد ما اومدن وقتی ما فردا صبح برگشتیم یه صحنه هولناکی رو دیدیم که گروه برای مدتی نفسمان حبس شد . شرم دارم بگم چه کار کرده بودن بغضم گرفت وافسوس خوردم از انسان بودنشان محیطی رو که برای چند دقیقه ای ایستاده بودن رو به گند کشیده بودن شرم اور بود خداوند انساا..اهلشان کند
دوستان شما نظافط یادتان نرود
بامیدروزی که طبیعت رو بفهمیم وباهاش دوست باشیم.